*ما در درياي زندگي در معرض غرق شدن هستيم؛ دستگيري وليّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسيم. بايد به وليّ عصر (عج) استغاثه کنيم که مسير را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.
* دعاي تعجيل فَرج، دواي دردهاي ما است.
* با وجود اعتقاد داشتن به رئيسي که عينُ الله الناظره است، آيا مي توانيم از نظر الهي فرار کنيم و يا خود را پنهان کنيم؛ و هر کاري را که خواستيم، انجام دهيم؟! چه پاسخي خواهيم داد؟!
* علايمي حتميّه و غير حتميّه براي ظهور آن حضرت ذکر کرده اند. ولي اگر خبر دهند فردا ظهور مي کند، هيچ استبعاد ندارد! لازمه اين مطلب آن است که در بعضي علايم، بَداء صورت مي گيرد و بعضي ديگر از علايم حتمي هم، مقارن با ظهور آن حضرت اتفاق مي افتد.
* انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذيّت دوستان آن حضرت، سازگار نيست!
* مهمتر از دعا براي تعجيل فرج حضرت مهدي (عج)، دعا براي بقاي ايمان و ثبات قدم در عقيده و عدم انکار حضرت تا ظهور او مي باشد.
* افسوس که همه براي برآورده شدن حاجت شخصي خود به مسجد جمکران مي روند، و نمي دانند که خود آن حضرت چه التماس دعايي از آنها دارد که براي تعجيل فَرَج او دعا کنند!
* قلبها از ايمان و نور معرفت خشکيده است. قلب آباد به ايمان و ياد خدا پيدا کنيد، تا براي شما امضا کنيم که امام زمان (عج) آن جا هست!
* اشخاصي را مي خواهند که تنها براي آن حضرت باشند. کساني منتظر فرج هستند که براي خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه براي برآوردن حاجات شخصي خود!
* چه قدر بگوييم که حضرت صاحب (عج) در دل هر شيعه اي يک مسجد دارد!
* هر کس که براي حاجتي به مکان مقدّسي مانند مسجد جمکران مي رود، بايد که اعظم حاجت نزد آن واسطه فيض، يعني فرجِ خود آن حضرت را از خدا بخواهد.
*حضرت غائب (عج) داراي بالاترين علوم است؛ و اسم اعظم بيش از همه در نزد خود آن حضرت است. با اين همه، به هر کس که در خواب يا بيداري به حضورش مشرّف شده، فرموده است: براي من دعا کنيد!
* راه خلاص از گرفتاري ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات براي فرج وليّ عصر (عج)؛ نه دعاي هميشگي و لقلقه زبان... بلکه دعاي با خلوص و صدق نيّت و همراه با توبه

آقا تو آخرش منو میکشیا


تو بد جور منو خونه خراب خودت کردی

گفتن دوری و دوستی نگفتن اینقدر طول بکشه

گفتن کربلا نگفتن آدمو خونه خراب میکنه

تو که مارو خونه خراب کردی

گفتی هرکی بیاد کربلا دلش آروم میشه

نگفتی هر کی بیاد در به در میشه

نگفتی هرکی بیاد تو رسشو میکشی

گفتم کربلا میام اونی میشم که تو خواستی

نشد

نشد

هر کاری کردم نشد

گفتم کربلا میام اونی میشم که گفتی

نشد

گفتم کربلا میام دلمو گره میزدم به شیش گوشش و میام

خودم که اومدم هیچی

دلمم کندمو اوردم

کاشکی میشد . . .

تا ندیده بودم گفتم ندیدم

دلم خوشه یه روز میبینم و آدم میشم

نشد

هر کاری کردم نشد

قرار نبود دوری مون اینقد طول بکشه

مگه نگفتی هرکی بره قبه دعا کنه دعاشو مستجاب میکنی

مگه ما نگفتیم مارو یادت نره

عباس به تو بگم

اصلا روم میشه به تو بگم؟

ارباب انتظار سخته

منم دلدارم

هر کیو میبینم داره میره کربلا

باشه

باشه منو نبر حسین به کربلات حق داری آقا

با این همه گناه

باشه میرم دور میشم از جلو چشات حق داری آقا

با این همه خطا

باشه دیگه لال میشم از حسین حسین حق داری آقا

با این همه اشتباه

باشه دیگه نه من نه بین الحرمین حق داری آقا

اصلا حالا که شما قهرید منم دیگه لال میشم

من که طلبکار تو نیستم آقا جون

خیلی بده

چجور بگم

برا تو بد میشه آقا

درسته کس نمیدونه دلم دلتو خون کرد

همه می گم چه اربابی غلامشو بیرون کرد

ای دل

ای دل غافل

کاروان رفتو ما مانده ایم در گل

هر کی حسینی بود کربلا رفته

شاید ارباب مارو ندونسته قابل

شاید پا گذاشتیم بر خون شهیدان

سیلی زدیم بر صورت قرآن

ای وای

قامت زهرا از گناه ما خمید

بسوزی ای دل

جای ما ارباب از خدا خجلت کشید

بسوزی ای دل

بلا ببینی خون بشی حیرون بشی بسوزی ای دل

محاسن مهدی رو ما کردیم سفید

بسوزی ای دل

ای دل بیا تا دیر نشد یه کاری کن

مثل گدا دست به دعا

با گریه رو به کربلا

بگو کی گفته نمیشه سنگ سیاهو در کرد

یه نگاه به من بکن از اون نگهی که حرو حر کرد

دلم روزش سیاهه

میدونی

حالش خرابه

میدونی

غرق گناهه

دواش

خاک بین الحرمین

سینه زنی با شورو شین

حرم ارباب حسین

یه خیابون بهشتی

اسمش بین الحرمینه

هر کجاش که پا میذاری

جا قدمای حسینه

دو تا گنبد طلایی

این حریم شاه بی سر

اون یکی حریم سقا

عاشقونه صدام کن

راهی کربلام کن

تو اون حریم پاکت

مهمون یک نگام کن

کرب و بلا بهشته

رو سر درش نوشته

جمال شاه و هرچی

نوکر شاه عشقه

هوای دلم شده

هوای ابر بهار

دیگه دارم میمیرم

یه کمی محل بذار

منو با خودت ببر

به حریمت برسون

اگه لایق نشدم

یه نسیمی برسون

آقا درسته نمک خوردم نمک دونو شیکستم

درسته تو منو بردی کربلا

درسته

درسته

گفتم اشک چشم بهم دادی

گفتم دل شیکسته بهم دادی

هرچی از طرف تو اومد اجابت و خوبی بود

اما هرچی از طرف من اومد . . .

فقط میتونم بگم شرمنده ام

آقا جون تو که برامون خوب اربابی کردی

ولی من گنه کار

هنوز یه چیزی میخوام

آقا سالهاست دلم فقط تو حسرت یه نیگاست

یه نگاه

یه نگاه

نمیگم دست به سرم بکش

میدونم لیاقت ندارم

فقط یه نگاه

یه نگاه

یه نگاه

میدونم اگه بخوای بهمون مدینه میدی

اگه بخوای کربلا هم میتونی بدی

اما مدینه و کربلای بی مهدی؟...

چی بگم دیگه

آقا هرچی ناز کنی بهت میاد

اما من که چیزی ندارم خریدارت باشم

جز گناه چیزی دارم؟

تو که پروندمو بهتر از خودم میدونی

دیگه از خودم خجالت میکشم

بس که امام زمان سر بلند میکنه میگه

به من مهدی ببخشش

...

آقا

اگه بازم گوش به حرفام ندی دیگه کی؟

آقا . . .

چی میشه...منم یه بار حرم بیام....

تورو خدا دوستان دعا کنید منم کربلایی بشم

تا ابد معتکف کوی حسینیم ......
بسته دل بر خم ابروی حسینیم .......
در پی جلوه ی دنیا دل ما نرود .....
عاشق طلعت دل جوی حسینیم .....
گل رخان را به حریم دل ما را هی نیست ....
ما خریدار گل روی حسینیم .....
بر لب خسته ی ما زمزمه ای جز نامش نیست ....
شکر لله که ثناگوی حسینیم......
از ازل گریه کن نائبت الزهرائیم ....
تا ابد سینه زن کوی حسینیم ....